Na maanden hard labeur stond An aan de start voor haar eerste volledige triathlon in Almere.Een smsje enkele dagen voor de start zei ze dat de stress er langs alle openingen uitkwam,hier het relaas van An zelf.Almere 2011
Een droom werd werkelijkheid .
Na 22 jaar in het leven ,maak ik een testament op van mijn leven ., niets dat ik goed of geld heb weg te geven, voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd . .. in dat genre zong Boudewijn de Groot enkele jaren terug ..
Inderdaad na 22 jaar op recreatief niveau triatlons te doen , nam ik eind 2010 de beslissing een volledige trialton op mijn agenda te plaatsen .ik sprak Peter VH. ( trainer ) aan . Na ons eerste gesprek voelde ik de adrenaline al door mijn bloed stromen .
Negen maanden lang bereidde ik me voor om op zaterdag 27 augustus in Almere om 7.30 U. aan de start te komen .
Koude temperaturen ( 16°C) ; sterke westen wind en vele regenbuien waren de weersvoorspellingen . Op dat moment trok ik me dat niet veel aan, want de ‘ eindstreep’ halen was mijn enigste doel.
Het zwemmen , waar ik het minst bang voor was viel het meest tegen .
De westenwind in het Gooimeer maakte er een echt zee van . We moesten zo’n 500 m tegen wind zwemmen : een golfslagbad kan mss plezant in een subtropisch zwembad,maar in mijn wedstrijd kon ik dat missen als de pest . Ik verdronk bijna . Gelukkig bleef ik kalm en redde ik me met schoolslag . Na 500 m draaiden we in een hoek van 90 ° en kon ik eindelijk crawl zwemmen . Wat een geluk ik vond mijn ritme terug .
Na mijn mislukte start kwam ik dan toch nog tevreden uit het water met 1.30 u.
Het fietsen verliep over 3 ronden van 60 km : in een open vlakte, een tegen wind van 6 beaufort ,was geen lachertje. Maar ja tegen wind , betekent ook meewind . En dat was goed meegenomen om te recuperen. Ik werkte de drie ronden af en zag dat ik per ronde maar een verlies had van 5 min. Dus weeral tevreden .
Nu het lopen : de marathon , het erge beestje waar ik zo voor vreesde .
3 ronden van 14 km. Ik begon te lopen en had een goed gevoel . Ik bleef mijn hartslag in ’t oog houden . Perfect !
tsjak , tsjak tsjak .. 42 km lang . Aan een tempo van 9 a 10 per uur raapte ik vele stappers op. Voila weeral tevreden .
En dan aan km 41 was het echt genieten ( ook dat had mijn trainer gezegd) .
Met de armen in de lucht , een laaiend enthousiast Nederlands publiek, bereikte ik na 12.35 u sporten de eindmeet . Een droom dat werkelijkheid wordt.
Tranen van geluk zowel voor mijn supporters als voor mezelf ! zo’n een moment zal in mijn harde schijf gegrifd blijven.
‘ Dat smaakt naar meer ‘ zei mijn trainer negen maanden geleden en dju toch ik zal hem nog gelijk moeten geven
Uw verslageefster An Derweduwen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten