Sam in Kona

Kona dag 8 (28/9)

September 29, 2011 by Sam

Phew…! Vandaag was me een dagje! Coach Loïc had maar liefst 4 trainingen op mijn programma gezet, goed voor meer dan 6 uur sportplezier! Het weer was mild voor mij vandaag: een sluier van wolken zorgde ervoor dat de temperatuur zeer aangenaam fris bleef (zo’n 30°C) en de wind blies zachtjes.

Hoe ziet zo’n dagje er dan uit?

7u: opstaan en ontbijten (ik eet altijd zeer veel ‘s morgens)

8u30: naar ‘t zwembad voor een sessie van 5km (1u40) met redelijk wat snelle blokken.

11u: een beetje bekomen, wat bijeten en een beetje werk aan de fiets

12u40: een fietstochtje van 130km (3u40) met wat snelle stukken en wat krachttraining

16u30: een loopje van 30min voor het grootste deel aan wedstrijdtempo (14,5 km/u)

17u: een snel doucheke, een klein hapje

18u: opnieuw een loopje van 40min met onderweg 2 blokjes van 2km aan 15km/u

19u: boodschappen doen, koken en eten…

Leven zoals god in Hawaii?

Sam in Kona

Kona dag 7 (27/9)

September 28, 2011 by Sam

‘t Is niet dat ik nu al last heb van een writer’s block maar over een rustdag valt niet zoveel te schrijven. We zijn de ochtend gestart met een oceaan zwem en vandaag was het Carlo’s buurt om in een groep dolfijnen verzeild te geraken. Daarna heb ik het heel rustig aan gedaan: koffie in de Lava Java, wat rondsloffen, een cinnamon swirl in the Lava Java…

Rond 15u vond ik dat ik genoeg gelummeld had (een typische bezigheid van de streek hier) en besloot ik een snorkelbezoek te brengen aan het Pu’uhonua o Honaunau national park (het vergt wat oefening om dit te kunnen uitspreken). Het was een heel mooi plekje evenals de weg er naartoe. Onder water massa’s koraal, vissen in alle denkbare kleuren en vele reuzeschildpadden. Dit is echt een aanrader voor een kort uitstapje als je eens in de buurt bent!

Ondertussen heb ik ook weer een culinaire prestatie neergezet (mahi-mahi met pasta en groentjes) en nog nagenoten van de dag bij een heerlijk fruitslaatje. Meer moet dat niet zijn!

Wat morgen zal brengen blijft een raadsel want mijn coach houdt de spanning erin!

Voor wie een paar sfeerbeeldjes wil bekijken van Pu’uhonua o Honaunau national park is hier de link naar de foto’s van vandaag.

Sam in Kona

Kona dag 6 (26/9)

September 27, 2011 by Sam

Voor morgen staat er een rustdagje op de agenda en dat gaf toch een extra stimulans om er vandaag nog eens stevig tegenaan te gaan. Met een copieus ontbijt in de maag heb ik eerst 5km gezwommen in de pool. Er wordt alle dagen gezwommen in de hoop dat mijn zwem op 8/10 minder dramatisch is dan 2 jaar geleden maar ik vrees toch dat die hoop ijdel zal zijn…

Na een zwaar gevecht met een Continental band en het voorwiel van Carlo’s fiets (2 binnenbanden lieten hierbij het leven) zijn we vertrokken voor een ‘rustig’ ritje. In ‘t gaan maakte Carlo de opmerking dat ik toch wat snel fietste om ‘los’ te zijn (‘t was meewind). Wel, in het terugkeren reed Carlo kop en ik had echt moeite om hem te volgen dus als dat zijn ‘los’ is zal hij hier zeker een dijk van een fietsprestatie neerzetten op D-day!

Landgenoot Ignace Deckmyn en zijn sympathieke zoon Maxime logeren in het appartement boven ons en ‘s namiddags zijn we te samen naar het snorkelstrand gegaan waar ik ook nog een kort loopje moest afwerken. Ook tijdens het lopen gaf mijn roommate de indruk van er volledig klaar voor te zijn. Na ‘t lopen hebben we nog even gesnorkeld om de beentjes te ontspannen maar het was eigenlijk al iets te donker.

Aangezien Ignace niet de beste kok blijkt en Maxime wel een gezonde eter is heb ik ‘s avonds voor 4 gekookt (pasta, groentjes, mahi-mahi, ahi-tuna en ono) en hebben we gezellig door gekletst tot de oogjes van de iedereen spontaan toevielen.

Alweer een leuke dag herleid tot geschiedenis…

Sam in Kona

Kona dag 5 (25/9)

September 26, 2011 by Sam

Aloha! Vandaag wordt een kort blogje want ik ben wederom doodmoe. Wegens rugpijn ben ik begonnen met op de grond te slapen deze nacht en dat zal nog even moeten wennen. Mijn rug voelde vandaag gelukkig al wat beter aan ;-)

Het sportieve dan: gestart met een T-vormige zwem in de oceaan. Het begin en eindstukje over het rif vielen wil wat tegen wegens veel stroming en rotsen met allerlei stekelige dieren dien net onder het water liggen. Daarna heb ik een fietstochtje van een 173-tal km gedaan naar Hawi en terug. ‘t Was niet overdreven warm (gem. 31°C) en ook niet erg winderig. Na 5 dagen ben ik wel de Gatorade sportdrank al kotsbeu (veel te zoet) en ben ik overgeschakeld op coconutwater. Best wel een aangenaam drankje!

Na ‘t fietsen was ik just in time terug om mijn roommate Carlo van de luchthaven te gaan ophalen. Ook Ignace en Maxime Deckmyn zijn vandaag gearriveerd. Nog snel een ahi-tuna met lekkere groentjes in elkaar geflanst en nu dodo!

Sam in Kona

Kona dag 4 (24/9)

September 25, 2011 by Sam

De tijd gaat snel, ik ben hier al 4 dagen… Gisteren was ik super moe en ik heb dan ook de klok rond geslapen afgelopen nacht. Met vandaag een zware zwemtraining op het programma en een loopje van 25km was dit geen overbodige luxe. Zwemmen in het prachtige openluchtzwembad van Kona is zalig! Zonneke hoog aan de hemel, een plezante sfeer en een baantje voor mezelf. Dat zal volgende week wel anders zijn…

Na het zwemmen ben ik inkoopjes gaan doen op de markt aan Alii drive. Hier smijten ze het tropisch fruit echt naar je kop. 7 papaya’s voor 2 USD, hopelijk word ik er niet oranje van ;-) …

Soit, na de markt het zwaardere werk: een loopje vanaan het zwembad tot aan het keerpunt van het loopparcours voorbij energy lab en terug. Goed voor 25km zweten en dorst lijden ;-) Voor diegenen die zich bij dit traject niets kunnen voorstellen: klik hier. Het heengaan is altijd wind mee waardoor het vlot gaat maar wel heel warm aanvoelt. Terugkeren is wind tegen, meer bergop en geladen met enkel een half litertje water begint het honger en dorstgevoel ook wel op te spelen… Enfin, dit loopje is zoals steeds een confrontatie met de realiteit en het besef dat hier sub-3u lopen zeer moeilijk zal worden.

Na het lopen heb ik me even gekoeld in het zwembad en daarna ben ik naar de Manini’owali beach gereden om wat te snorkelen, te bodyboarden en van de zonsondergang te genieten. Ik heb de zon eigenhandig ondergeduwd en daarbij jammer genoeg ook een kind geplet… (zie foto).

Sam in Kona

Kona dag 3 (23/9)

September 24, 2011 by Sam

Vandaag was een goed gevulde dag die begon met een zwemmetje in de oceaan. Op zich niet zo speciaal ware het niet dat ik na een half uurtje plots vergezeld werd van eerst drie en een beetje later zeven dolfijnen. Lieve en nieuwsgierige beestjes. Er was er zelf eentje bij die een sprongetje met schroef maakte voor mij. Tja, in een zwembad kom je dat niet tegen (tenzij je in ‘t Boudewijnpark kan zwemmen uiteraard).

Ik heb met GPS gezwommen en moest tot mijn verbazing vaststellen dat ik redelijk recht heb gezwommen, iets wat ik niet had veracht want de zee was redelijk ‘choppy’ vandaag. Voor de rest valt er niet bijster veel te melden. Tijdens ‘t fietsen kruiste ik Marino die uit de wind werd gezet door een scooterke en toen ik een uurtje later zelf op de terugweg was – jammer genoeg zonder scooterke – mocht ik aan de lijve ervaren dat de wind harder blies dan de dag ervoor…

Na ‘t fietsen stond er nog een vlot 10km loopje op ‘t programma en als afsluiter van de dag heb ik een lekkere mahi-mahi klaargemaakt. Nu vallen mijn oogjes toe dus tijd voor bed…

HOOLIGANS OP DE ZWINTRIATHLON!!

Sam in Kona

Kona dag 2 (22/9)

September 23, 2011 by Sam

Een triatleet zonder fiets is als een café zonder bier. Na een nuchter loopje in de vroege ochtend moest ik dus een zinvolle tijdsbesteding vinden. Ik ben hier immers ook een beetje op vakantie dus het heeft geen zin om de ganse dag te foeteren over een fiets waarvan niemand weet waar hij is ;-)
Er van uitgaand dat er op een of andere manier toch een oplossing zou komen voor de missing Blue trok ik eerst naar de lokale bikeshop Bikeworks om de nodige poeders te kopen. Ik informeerde ook voor een huurfiets just in case maar met mijn maten is zoiets niet evident te vinden. Enfin, een Cercelo P1 in maat 58 hadden ze nog wel vrij de komende dagen en dat was toch al iets.

Na Bikeworks was Walmart aan de beurt. Wie in Hawaii is moet snorkelen en boogieboarden en ik werd de fiere eigenaar van een board en een ‘premium’ snorkelset ;-) Na het shoppen nog steeds geen nieuws van de fiets dus dan maar direct de snorkelset uitgetest. Een reuzeschildpad, vele kleurige vissen en koralen kruisten mijn pad. De snorkelset is een goede investering geweest! Hopelijk kan ik binnenkort ook een dolfijn aaien en met een haai worstelen ;-)

Om 14u kon ik me niet meer houden… Nog steeds geen fietsnieuws en dus maar het Cerveloke gaan huren. Ondanks het te kleine frame viel het ritje van een 70-tal km best wel mee. Enkel bij het fietsen ‘en denseuse’ kwamen mijn knieën regelmatig in aanraking met het niet al te zachte stuur. Soit, beter dat dan niets…

Hawaii is ook het land van het super lekkere eten en dan heb ik het vooral over vis! Het beeld met de creatie van vandaag spreekt voor zich. Een heerlijke ahi-tuna met pasta. Het perfecte atletenvoer.

19u: de spanning stijgt. Om 20u zal het volgende vliegtuig van AA landen. Zal mijn carbonnen ros erbij zijn? Het vliegtuig was net geland als ik op Kona airport toekwam. Fred en familie zijn na een dagje stappen in Hollywood ook toegekomen. De spanning loopt verder op als ik een lieve dame aanspreek die jammer genoeg niet van AA was en mij met wat medelijden doorverwees naar een man die er niet al te snugger uit zag en mijn zaak zou behartigen. De deur van de oversized luggage gaat open en er komen een zestal fietsdozen naar buiten. Niet de mijne achter. Ik zag de bui al hangen… 3 minuten later echter nog een lading en mijn fiets was erbij. Oef! Snel naar Kona voor de assemblage! Vanaf nu dus geen zorgen meer en ik kan met een gerust gemoed verder aftellen naar ‘the big day’ (of wat ervoor moet doorgaan).

Sam in Kona

Kona dag 1 (21/9)

September 22, 2011 by Sam

De eerste is altijd de langste dag: met de trein naar Zaventem, van Zaventem naar Londen, van Londen naar Los Angeles en van Los Angeles naar Kona. Tesamen goed voor 25 uur reisplezier en 12 uur terug in de tijd. Veel valt hierover niet te schrijven want ik slaap als een marmot in vliegtuigen ;-) Onze Belgische hoop voor een podiumplaats, Fred Van Lierde, zat samen met vrouw en kroost ook op het vliegtuig. Volgens mij gaat hij hier potten breken, samen met Marino uiteraard ;-)

Mijn ambities zijn iets bescheidener. Ik weet zelf nog niet eens 100% zeker of ik wel deelneem… Mijn fiets is immers niet in Kona geraakt. Hopelijk vinden ze hem terug en komt hij morgen aan… Bedtijd voor mij nu!

Sam in Maldegem

1/4 triatlon Maldegem

September 17, 2011 by Sam

Het was de derde keer dat ik deelnam aan deze sympatieke organisatie en het was de bedoeling om nog een laatste intensieve prikkel te krijgen voor de afreis naar Kona volgende woensdag. Het zwemmen vond plaats in het indoor bad en zoals steeds verloor ik zeer veel tijd tegenover het jonge geweld dat de 1500m zwemt aan een tempo dat ik enkel stroomafwaarts in een wilde rivier haal. Zo kwam ik op het fietsparcours met een ronde achterstand op thuisrijder Nick De Busschere die blijkbaar ook stevig kan fietsen…. Op het parcours met veel gooi- en smijtwerk en een flinke portie wind zette ik toch nog een redelijk fietsprestatie neer. Nick was op een gegeven moment wel even de tel kwijt en begon na 7 van de 9 ronden al te lopen waardoor hij nog eens extra door de wisselzone mocht passeren. Tesamen haspelden we de laatste ronde af. Ik begon uiteraard met een loopronde achterstand en liep een dik half uur later vlot als 2de binnen.

Nog 4 keer slapen en ik vertrek voor het werk dat me iets beter zou moeten liggen ;-)

Zwintriathlon

Op woensdag 7 sept. stonden er 2 ltc'ers aan de start in Knokke,Jo Roobroeck en ikke,Stremus. We hadden geen regen maar des te meer wind,5à6 bft. Het zwemmen in Sluis in de damse vaart ging goed met wel eventjes een verslik moment voor mij dat mij eventjes uit tempo bracht in een tijd van 18m46s, die van Jo 20m01s. Dan het fietsen in de polders met van de 45km,5km wind langs achter en 40km wind op kop, was het beuken tot in Knokke,tijd Jo 1h16m03s.(ge zou het niet zeggen dat hij volgend jaar 60 wordt)tijd Marc 1h19m34s. Het lopen op den dijk is altijd wel leuk voor de meegekomen supporters,Jan band en vriendin,Dieter van Dooren met een bende,mijn vrouwtje met onze dochters en kleinkinderen nen schoonzoon en mijne beste vriend Benny met wie ik al dinsdagavond in Knokke was(waren dinsdagavond een chineesken met het nodige vocht erbij gaan consumeren!) Aja,looptijd Jo 45m.eindtijd 2h.28m.51s. plaats 7 heren 50 alg.kl.117,looptijd Marc 46m23s. eindtijd 2h33m43s plaats 47 heren 40 alg.kl.158. Dit was mijn afsluiter v/h seizoen,ik heb er genoeg van:) Aan alle ltc'ers,volgend jaar op post aan uwen pc voor de inschrijving van de zwintriathlon!!

Sam in Gerardmer

Het Gerardmer debacle

September 3, 2011 by Sam

Op zaterdag 3 september stond ik aan de start van één van mijn favoriete wedstrijden: de halve van Gerardmer. Ik had niet echt een speciefiek doel want de voorbije 14 dagen heb ik zeer hard getraind in de US maar de vorm moest toch eens uitgetest worden.

De zwemstart: samen met Françoise Wellekens uiterst rechts gestart en dat was een goede keuze: weinig moeten vechten en ‘t zwemmen ging vlot. Ik schat dat ik na 29 minuten uit het water was. Wissel ging ook vlot – allez, dat dacht ik toch… Als ik uit T1 wou rijden viel mijne frank dat ik mijn nummer niet aanhad… Shit… Fiets langs de kant geparkeerd, terug naar de wisseltent gelopen en daar wanhopig een witte zak zoeken met nummer 1171 op dus een hele hoop andere zakken… Net op het moment dat ik er de brui aan wou geven had ik de juiste zak in mijn handen en kon ik terug de fiets op – met nummer deze keer. Ondertussen had ik tientallen atleten zien passeren en dat werkt uiteraard op de moraal. Het gezegde ‘what doesn’t kill you makes you stronger’ indachtig besloot ik er toch maar ‘t beste van te maken.

Tijdens ‘t fietsen had ik redelijk wat buikpijn (foute sportdrank – de mijne, niet die van de organisatie) maar ik kon er toch nog relatief stevig tegenaan gaan. Idem bij het lopen. Uiteindelijk finishte ik in 4u56 wat toch 6 minuten sneller is dan 2 jaar geleden en ben ik nog redelijk tevreden. Foto’s, SRM file en tijden verschijnen een dezer wel eens.

An Derweduwen? THE IRON LADY

Na maanden hard labeur stond An aan de start voor haar eerste volledige triathlon in Almere.Een smsje enkele dagen voor de start zei ze dat de stress er langs alle openingen uitkwam,hier het relaas van An zelf.Almere 2011

Een droom werd werkelijkheid .

Na 22 jaar in het leven ,maak ik een testament op van mijn leven ., niets dat ik goed of geld heb weg te geven, voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd . .. in dat genre zong Boudewijn de Groot enkele jaren terug ..
Inderdaad na 22 jaar op recreatief niveau triatlons te doen , nam ik eind 2010 de beslissing een volledige trialton op mijn agenda te plaatsen .ik sprak Peter VH. ( trainer ) aan . Na ons eerste gesprek voelde ik de adrenaline al door mijn bloed stromen .
Negen maanden lang bereidde ik me voor om op zaterdag 27 augustus in Almere om 7.30 U. aan de start te komen .
Koude temperaturen ( 16°C) ; sterke westen wind en vele regenbuien waren de weersvoorspellingen . Op dat moment trok ik me dat niet veel aan, want de ‘ eindstreep’ halen was mijn enigste doel.
Het zwemmen , waar ik het minst bang voor was viel het meest tegen .
De westenwind in het Gooimeer maakte er een echt zee van . We moesten zo’n 500 m tegen wind zwemmen : een golfslagbad kan mss plezant in een subtropisch zwembad,maar in mijn wedstrijd kon ik dat missen als de pest . Ik verdronk bijna . Gelukkig bleef ik kalm en redde ik me met schoolslag . Na 500 m draaiden we in een hoek van 90 ° en kon ik eindelijk crawl zwemmen . Wat een geluk ik vond mijn ritme terug .
Na mijn mislukte start kwam ik dan toch nog tevreden uit het water met 1.30 u.
Het fietsen verliep over 3 ronden van 60 km : in een open vlakte, een tegen wind van 6 beaufort ,was geen lachertje. Maar ja tegen wind , betekent ook meewind . En dat was goed meegenomen om te recuperen. Ik werkte de drie ronden af en zag dat ik per ronde maar een verlies had van 5 min. Dus weeral tevreden .
Nu het lopen : de marathon , het erge beestje waar ik zo voor vreesde .
3 ronden van 14 km. Ik begon te lopen en had een goed gevoel . Ik bleef mijn hartslag in ’t oog houden . Perfect !
tsjak , tsjak tsjak .. 42 km lang . Aan een tempo van 9 a 10 per uur raapte ik vele stappers op. Voila weeral tevreden .
En dan aan km 41 was het echt genieten ( ook dat had mijn trainer gezegd) .
Met de armen in de lucht , een laaiend enthousiast Nederlands publiek, bereikte ik na 12.35 u sporten de eindmeet . Een droom dat werkelijkheid wordt.
Tranen van geluk zowel voor mijn supporters als voor mezelf ! zo’n een moment zal in mijn harde schijf gegrifd blijven.
‘ Dat smaakt naar meer ‘ zei mijn trainer negen maanden geleden en dju toch ik zal hem nog gelijk moeten geven
Uw verslageefster An Derweduwen